obsługę nowych systemów plików (SWAP, ExFAT)
niestandardowe taktowania procesora (zarówno niższe jak i wyższe)
możliwość kontrolowania napięć (procesora lub ładowania)
nowe, usprawnione moduły (np. wifi)
obsługę init.d
oraz wiele innych specyficznych dla urządzenia
Odpowiednio wykorzystując te ustawienia można osiągnąć jednocześnie wzrost wydajności i płynności urządzenia oraz wydłużony czas pracy na baterii. Większość kompilacji ma domyślnie ustawione najoptymalniejsze wartości, lecz możemy sami dostosować jego parametry pod własne oczekiwania:
Możemy utworzyć przestrzeń wymiany SWAP (rzecz bardzo prosta, trzeba mieć narzędzie do partycjonowania, dość szybką kartę pamięci i obsługę ze strony jądra - w Internecie jest masa tego typu poradników - wystarczy wpisać "Jak utworzyć partycję swap"), która na urządzeniach z małą ilością pamięci RAM działa jako jego rozszerzenie. Nie jest to oczywiście system na tyle skuteczny, aby mógł efekty braku RAMu całkowicie zneutralizować, lecz i tak można zauważyć jego działanie.
(na zrzucie widoczny podgląd użycia swapu, w moim przypadku jest 0MB, gdyż nie mam utworzonej partycji wymiany)
Niektórym może się także przydać obsługa init.d, czyli wykonywanie skryptów przy starcie systemu. Na przykład: wgrywamy sobie jakieś usprawnienia (tweaki), które działają po wpisaniu komendy w terminalu. Możemy system tak skonfigurować, aby wykonywał tę komendę przy starcie systemu, dzięki czemu tweaki zaczną działać od razu po rozruchu.
Warto także dostosować częstotliwość (napięcia niekoniecznie, gdyż zazwyczaj efekty i tak nie są bardzo widoczne, lecz w wolnym czasie można popróbować je obniżać dla danego taktowania i sprawdzać stabilność; w końcu każdy procesor działa inaczej) procesora pod osobiste wykorzystywanie smartfona, np. do gier ustawiać maksymalne taktowanie, do przeglądarki nieco niższe, a do aplikacji typu kalkulator coś z niższych wartości. Takie profile znajdziemy m. in. w programie SetCPU - do pobrania za darmo z XDA. Poza zegarem mamy także kontrolę zarządcy (ang. governor), czyli zasad, według jakich system dobiera taktowanie (np. jeśli mamy ustawione maksymalne taktowanie na 1.5GHz, to system nie trzyma jednostki na sztywno, lecz skacze pomiędzy różnymi wartościami, np. w mniej wymagającym procesie będzie preferował zegar rzędu 1GHz i sporadycznie ustawi 1.5GHz). Wspominam o tym, gdyż różne kernele dodają różnych niestandardowych zarządców i różne zakresy taktowań. To samo tyczy się układu graficznego - czasem dostajemy możliwość kontroli parametrów GPU.
(kontrola taktowań układu graficznego)
(kontrola taktowań procesora)
Nowe jądra często korzystają z nowszych źródeł, przez co zawierają nowszy, lepiej zoptymalizowany kod, co najprościej mówiąc przekłada się na płynniejszą pracę telefonu. Często także posiadają ulepszone moduły poprawiające pracę poszczególnych elementów, jak np. łączność WiFi (poprawa szybkości, zasięgu itp.). Bywa także, że wgrywając kernel wgrywamy także recovery (CWM, TWRP, 4EXT, Touch itp.), lecz jest to kwestia mniej istotna, gdyż każde niestandardowe recovery jest funkcjonalne i można je zmienić. Są też napakowane różnego rodzaju optymalizacje i funkcje specyficzne dla konkretnych modeli telefonów, stąd też nie będę więcej opisywać, np. w Galaxy S3 modyfikacje dźwięku, które wydobywają jeszcze więcej z jego układu dźwiękowego.
Aplikacje przydatne do zabaw z ustawieniami kernela:
-Trickster MOD kernel settings (m. in. taktowanie CPU i GPU, liczne zmiany parametrów jądra)
-SetCPU (profile taktowań CPU)
-StabilityTest (ROOT) (testowanie stabilności procesora i grafiki)
Zaczynam mieć nieco więcej czasu, więc powinienem dać radę pisać coś częściej. Wolicie, żeby było więcej tematów ogólnych, jak ten - wypunktowane i krótko opisane możliwe czynności, czy raczej artykuły w postaci instrukcji od początku do końca jak coś zrobić?
PS. Korzystam teraz z Galaxy S3, więc artykuły powinny być bardziej współczesne
- Czytaj więcej..
- 7 komentarzy
- 9502385 wyświetleń