Skocz do zawartości

wodzu88

Użytkownik
  • Liczba zawartości

    289
  • Rejestracja

  • Ostatnia wizyta

Posty dodane przez wodzu88

  1. moi drodzy, w takim razie doradźcie mi laptop inny:

     

    - cena maksymalnie do 1600zł (najlepiej alledrogo),

    szybki procesor,

    - matryca 15,4",

    - karta graficzna zintegrowana,

    - Windows 8 (są jakieś wersje 32-, lub 64bit systemu  :roll: ?).

     

    dzięki:)

     

    ps. @szatkus masz zacną ilość postów xD

  2. sory za oftop czyli reasumując:

     

    GeForce - wsparcie hardware,

    Radeon - wsparcie software (czyli wymuszanie przez CPU).

     

    jeśli tak to dzięki, człowiek się całe życie uczy.

     

    Natomiast, jeśli w PS4, efekty dostępne w kartach ze stajni nVidia, będą hulać na sprzęcie tworzonym przez konkurencyjne ATI, to i tak IMO mamy jakiś przełom =D

     

    @edit

    koniec offtopu :D

  3. Napisano dziś, 23:39

    wodzu88, dnia 10 Marz 2013 - 23:34, napisał: snapback.png

    uzyskac na poczciwych radkach?

     

    MiK86, dnia 10 Marz 2013 - 23:26, napisał: snapback.png

     tyle, że software'owo.  

     

    Czyli cpu liczy a nie radeon.

     

     

    czyli normalnie mogę zainstalować program nVidia Physix i mając Radka będą takie efekty j.w.?

    Powiadasz, że powyższy filmik to tylko taka propaganda, żeby ludziska kupowali GeForce'y?

    No i w końcu GPU, też ma swoją moc obliczeniową...

    W takim razie w GF- liczy GPU, a w Radkach- CPU, dobrze czaję???

  4. Czołem moi drodzy, doradźcie mi, czy warto kupić ten laptop- od jutra ma być w naszej Biedronie xD: http://produkty-z-bdr.blogspot.com/2013/03/laptop-hp-650-z-biedronki.html

     

    - niby wszystko fajnie, ale Windows 8, a to ma być dla babci więc nie wiem czy sobie z nim poradzi- póki co śmiga na poczciwym XP-ku,

     

    - czy warto go kupić?

     

    - czy lepiej ewentualnie pomożecie mi w znalezieniu jakiegoś wydajnego, z głównie zastosowaniem biurowym, w przedziale 1300-1500zł i z Windows 7?

     

    Każdą konkretną odpowiedź wynagrodzę :)

  5. Mój problem polega na non stop wyświetlającym się błędzie który widzi system windows 7. Po paru minutach działania przeglądarki wywala mi błąd "program Google Chrome przestał działać" i mogę go tylko zamknąć. Próbowałem go odinstalować, wyczyścić rejestr i pliki pozostałe po deinstalacji i po ponownej instalacji problem się powtarza. Przeglądarkę zaktualizowała mi do wersji 23.0.1271.64 Proszę o pomoc, będę bardzo wdzięczny. Pzdr.

     

    podczas pisania tego posta wyłączył się ze 3 razy. :( Nigdy wcześniej nie miałem z tą przeglądarką problemów żadnych...

     

    ps, nie mogę nic pobrać i wysyłać np. na imageshack.

  6. Moge zaproponowac "zbadanie" tej konfiguracji wentytatorow w obudowie przy pomocy zwyczajnego papierosa - a w zasadzie dymu z niego. Moze Autor w ten prosty sposob sprawdzic, jaka ilosc dymu i gdzie sie ulatnia, a jaka jego ilosc zostaje rozproszona we wnetrzu obudowy (i dlaczego) - proste i skuteczne.

     

    Mozna wowczas wymienic lub zastapic tylko te wentylatory, ktore faktycznie wiecej szkodza niz daja dobrego.

     

    hahaha, niedawno rzuciłem palenie :) coś się tam jeszcze pobawie.

     

     

    +++ za rzucenie :D

     

    ew. fajka pokoju tylko i wyłącznie :D

  7. moi drodzy apacze: szczęście w nieszczęścio jest takie, że dzięki takim tematom i postom wiemy jakich sklepów należy się wystrzegać, powinniśmy założyć temat p.t. "CZARNA LISTA SKLEPÓW KOMPUTEROWYCH" :D

     

    @gtxxor

    oni tak w kulki lecą, bo udaje im się trafiać na osoby, które nie wiedzą jakie prawa posiadają kupujący. Ty wiesz, dlatego działaj.

     

     

    5. Uprawnienia kupującego z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową

    Ustawa w art. 8 wprowadza sekwencyjność realizacji uprawnień kupującego (konsumenta) w razie stwierdzenia niezgodności towaru z umową.

    Sekwencja pierwsza - doprowadzenie towaru do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na towar nowy.

    Kupujący nie może żądać naprawy ani wymiany, jeżeli sprzedawca wykaże, że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów bierze się pod uwagę wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności a także niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.

    Wybór konkretnego roszczenia w ramach sekwencji - naprawa lub wymiana - należy do kupującego.

    Podkreślić trzeba, że kupujący może w pierwszej kolejności występować wobec sprzedawcy z roszczeniami określonymi w sekwencji pierwszej. Przy stwierdzeniu niezgodności towaru z umową po raz kolejny, kupujący nadal będzie realizował uprawnienia w ramach sekwencji pierwszej chyba, że zaistnieją przesłanki dające podstawę do skorzystania z uprawnień przewidzianych w sekwencji drugiej (patrz niżej).

    Podnieść należy, że w art. 8 mamy do czynienia z zobowiązaniem przemiennym

    Zobowiązanie przemienne ( art. 365 k.c.) – zobowiązanie, którego wykonanie następuje przez spełnienie jednego z dwóch lub więcej przewidzianych w nim świadczeń. Treść zobowiązania przemiennego od początku jego powstania zakłada możliwość zachowania dłużnika w jeden z kilku określonych sposobów, przy czym żadna z wchodzących w grę alternatyw nie jest a priori traktowana jako podstawowa, a inne jako zastępcze. Świadczenia w zobowiązaniu przemiennym powinny się odróżniać co najmniej sposobem zachowania dłużnika.

    Zgodnie z art. 365 k.c. zasadą jest, że wybór świadczenia należy do dłużnika, chyba że z czynności prawnej, z ustawy lub z okoliczności wynika, iż uprawnionym do wyboru jest wierzyciel lub osoba trzecia.

    Przyznanie przez ustawę uprawnienia do dokonania wyboru świadczenia jest związane z ochroną uzasadnionych interesów danego podmiotu ( np. art. 363 § 1; art. 560 i nast.; art. 151). Zobowiązanie przemienne należy odróżnić od upoważnienia przemiennego.

    Upoważnienie przemienne - powinna zachowanie dłużnika jest jednoznacznie od samego początku określone i nie istnieje w konsekwencji wybór pomiędzy równorzędnymi postaciami świadczenia - wierzyciel może domagać się w konsekwencji spełnienia jednego tylko świadczenia. Dłużnik może natomiast zwolnić się od swego zobowiązania, spełniając inne świadczenie, które jednak musi być traktowane jako postać zastępczego zachowania w stosunku do powinności wyznaczonej treścią zobowiązania (art. 391 zd. 2, art.897 zd. 2, art.938, art. 1000 § 3).

    Istotą upoważnienia przemiennego jest to, że wierzyciel nie może żądać od dłużnika świadczenia zastępczego. Dłużnik jest uprawniony zamiast tego świadczenia spełnić inne.

    (Komentarz do Kodeksu cywilnego pod redakcją K. Pietrzykowskiego, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 1997, str. 660 i nast.)

    Kupujący (nie sprzedawca) wybiera konkretne roszczenie, tj. żądanie naprawy lub wymiany następuje w drodze złożenia oświadczenia woli drugiej stronie - sprzedawcy. Najlepsza dla celów dowodowych jest forma pisemna.

    Wybór raz dokonany nie może być, co do zasady, zmieniony bez zgody drugiej strony stosunku zobowiązaniowego, albowiem ma on charakter kształtujący prawo.

    Jeżeli kupujący, w razie stwierdzenia niezgodności towaru z umową, zażąda doprowadzenia towaru do stanu zgodnego z umową, nie wskazując jednego sposobu / np. poprzez wymianę /, sprzedawca może wyznaczyć kupującemu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu uprawnienie do dokonania wyboru przechodzi na drugą stronę, czyli sprzedawcę.

    W razie, gdy kupujący zgłosi roszczenie o wymianę, a wymiana będzie niemożliwa lub będzie wymagała nadmiernych kosztów kupujący będzie uprawniony do żądania naprawy, czyli następuje tu nadal realizacja uprawnień w ramach sekwencji pierwszej (reguła powyższa znajdzie również zastosowanie w przypadku żądania naprawy).

    W przypadku uznania roszczenia kupującego polegającego na nieodpłatnej naprawie lub wymianie, sprzedawca obowiązany jest również do zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia / art.8 ust.2 /.

    Roszczenie kupującego powinno być (o ile jest to możliwe) zaspokojone niezwłocznie po złożeniu reklamacji (jest to równoznaczne z sytuacją, gdy kupujący wzywa dłużnika-sprzedawcę do wykonania zobowiązania – art. 455 Kodeksu cywilnego). W pozostałych przypadkach (konieczność zasięgnięcia opinii rzeczoznawcy, sprowadzenie części zamiennych, badanie w miejscu używania rzeczy zainstalowanych na stałe, itp.) reklamacja powinna być zakończona w terminie ustalonym przez strony, z tym że sprzedawca w terminie 14 dni powinien zająć stanowisko, w razie potrzeby z podaniem przyczyn opóźnienia. Dla celów dowodowych korzystne dla sprzedawcy będzie przedstawienie stanowiska na piśmie (art. 6 k.c.). Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie wymiany (naprawy), nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał roszczenie za uzasadnione (art. 8 ust. 3). Jeżeli w tym terminie sprzedawca nie ustosunkuje się do żądania kupującego, ten ostatni może wyznaczyć sprzedawcy dodatkowy termin na wykonanie zobowiązania z zastrzeżeniem, iż po tym terminie będzie uprawniony do odstąpienia od umowy (zgodnie z uprawnieniami z sekwencji drugiej).

    Sekwencja druga – obniżenie ceny albo odstąpienie od umowy.

    Kupujący będzie mógł wystąpić z roszczeniami przewidzianymi w sekwencji drugiej wobec sprzedawcy, gdy:

    - naprawa ani wymiana (czyli roszczenia z sekwencji pierwszej) są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów,

    - sprzedawca nie naprawi albo nie wymieni towaru w odpowiednim czasie, (przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia)

    - naprawa albo wymiana narażałyby kupującego na znaczne niedogodności.

    Kupujący nie może odstąpić od umowy, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna.

    Art. 8 ust.3 wprowadzający sekwencyjność roszczeń ma ograniczone zastosowanie w sytuacji, gdy podstawą uznania niezgodności z umową są zapewnienia zawarte w reklamie. Doprowadzenie do stanu zgodnego z zapewnieniami poprzez naprawę bądź wymianę nie jest możliwe, gdyż towar jest z istoty niezgodny z umową. Znajduje więc zastosowanie art.8 ust.4, zgodnie z którym - jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość żądaniu przywrócenia towaru do stanu zgodnego z umową - konsument ma prawo domagać się obniżenia ceny albo odstąpić od umowy, jeżeli niezgodność jest istotna.

    Art.8. ust.3. Jeżeli kupujący, z przyczyn określonych w ust.1., nie może żądać naprawy albo wymiany, albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy...

    Wydaje się, że nowe przepisy, w praktyce ich stosowania, ograniczą w porównaniu z przepisami o rękojmi możliwość skorzystania z prawa odstąpienia od umowy ( zwrot ceny będzie należeć do rzadkości).

    6. Terminy i tryb dochodzenia roszczeń

    Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli kupujący stwierdzi tę niezgodność przed upływem dwóch lat od wydania towaru. W przypadku wymiany towaru na nowy termin dwuletni biegnie na nowo.

    Od momentu stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru z umową biegnie roczny termin przedawnienia jego roszczeń. Termin ten nie może się kończyć wcześniej niż z upływem dwóch lat od wydania towaru, ale w niektórych wypadkach może skończyć się później np. w wypadku stwierdzenia niezgodności towaru z umową w trzynastym i następnym miesiącu od wydania towaru.

    Zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności towaru z umową przerywa bieg przedawnienia, co powoduje, że termin ten biegnie na nowo ( art. 124 k.c.)

    Kupujący ( konsument) powinien zawiadomić sprzedawcę o niezgodności towaru z umową najpóźniej przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności. W tym celu wystarczy wysłać zawiadomienie do sprzedawcy. Trzeba to zrobić w sposób, który pozwalałby w razie wątpliwości udowodnić, że takie zawiadomienie miało miejsce np. poprzez wysłanie listu poleconego, ewentualnie za potwierdzeniem odbioru.

    Kupujący traci uprawnienia, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Termin ten jest liczony od chwili stwierdzenia, że towar jest niezgodny z umową.

    Uprawnienie do odstąpienia od umowy sprzedaży wygasa po upływie dwuletniego terminu zastrzeżonego dla stwierdzenia niezgodności (termin zawity).

    Przedawnienie nie biegnie (zawieszony bieg przedawnienia):

    - w czasie wykonywania naprawy lub wymiany,

    - w czasie prowadzenia przez strony rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące.

    Po tym terminie przedawnienie biegnie dalej.

    Jeżeli sprzedawca zawiadomiony o niezgodności towaru z umową nie ustosunkował się do żądania kupującego określonego w art.8 ust. 1 (bezpłatna naprawa lub wymiana) w terminie 14 dni uważa się, że uznał je za uzasadnione.

    Jeżeli przedmiotem sprzedaży konsumenckiej jest rzecz używana, termin odpowiedzialności sprzedawcy za niezgodność towaru z umową strony mogą w umowie skrócić ( zgodną wolą), jednakże nie poniżej jednego roku. W przypadku sprzedaży nowych rzeczy nie jest dopuszczalne skrócenie dwuletniego terminu nawet za zgodą kupującego (zgodnie z art.11).

    Należy podkreślić, że upływ wyżej wymienionych terminów nie wyłącza uprawnień wynikających z niezgodności towaru z umową, jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy sprzedaży wiedział o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową i nie zwrócił na to uwagi kupującego. Przepis art. 10 ust. 4 zaostrza odpowiedzialność sprzedawcy, który nie działa z należytą starannością, narusza dobre obyczaje, świadomie wyzyskując brak wiedzy konsumenta na jego niekorzyść, a zatem w sposób zbliżony do podstępu w rozumieniu przepisów kodeksowych (art. 558 § 2; art. 564 i art. 568 § 2 K.c.). Należy podkreślić, że to zaniechanie dotyczy jedynie sytuacji, w której sprzedawca wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego.

    Uprawnień - jakie wynikają z niniejszej ustawy - nie można ograniczyć ani wyłączyć w drodze umowy zawartej przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru z umową (art. 11). Dopuszczalne jest zatem rozszerzenie odpowiedzialności sprzedawcy (na korzyść kupującego). Również po zawiadomieniu sprzedawcy o niezgodności towaru z umową, strony umowy mogą zawrzeć ugodę albo uzgodnić zmianę przedmiotu świadczenia (art.453 k.c.)

    Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej, z uwagi na likwidację podstawy normatywnej artykułu 5551 k.c. do wydania rozporządzenia, nie będzie już miało zastosowania rozporządzenie z dnia 25 czerwca 2002 r. o szczególnych warunkach zawierania i wykonywania umów sprzedaży między przedsiębiorcami a konsumentami (DzU Nr 96, poz. 851), które regulowało tryb rozpatrywania reklamacji. Oznacza to, że od 1 stycznia 2003 r., tryb dochodzenia roszczeń z tytułu niezgodności towaru z umową ustalać będą same strony ma zasadach ogólnych, tzn. na podstawie przepisów kodeksu cywilnego dotyczących zobowiązań. Może to przebiegać w sposób, jaki został przedstawiony w części dotyczącej uprawnień kupującego z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową (por. wcześniejsze uwagi do art. 8 i 9). W praktyce obrotu, zapewne częściej aniżeli do tej pory, celowe będzie doradzanie konsumentom, aby wyznaczali przyjmującemu reklamację termin do jej załatwienia.

    7. Roszczenia regresowe sprzedawcy wobec któregokolwiek ze swoich poprzedników

    Art. 12. 1. W przypadku zaspokojenia roszczeń wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową sprzedawca może dochodzić odszkodowania od któregokolwiek z poprzednich sprzedawców, jeżeli wskutek jego działania lub zaniechania towar był niezgodny z umową sprzedaży konsumenckiej. Do odpowiedzialności odszkodowawczej stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o skutkach niewykonania zobowiązań.

    2. Roszczenie zwrotne przewidziane w ust. 1 przedawnia się z upływem sześciu miesięcy; staje się wymagalne z chwilą zaspokojenia kupującego, nie później jednak niż w dniu, w którym sprzedawca obowiązany był to uczynić.

    Przepis reguluje zagadnienia roszczeń regresowych sprzedawcy detalicznego do jego poprzedników prawnych w sprzedaży konsumenckiej. Sprzedawca może na podstawie art. 12 dochodzić odszkodowania w pełnym wymiarze, zarówno wyrównania poniesionych strat, jak również zwrotu utraconych korzyści (art. 361 § 2 k.c.), o ile szkoda stanowi normalne następstwa stwierdzonej niezgodności.

    Zakres podmiotowy przepisu określa ust. 1; hipotezą przepisu objęte są roszczenia sprzedawcy detalicznego wobec jego poprzedników prawnych (hurtowników, importera, producenta-wytwórcy), jeżeli wskutek działania lub zaniechania tego poprzednika towar był niezgodny z umową sprzedaży konsumenckiej. Celem przepisu jest rozszerzenie zakresu podmiotów odpowiedzialnych w ramach “łańcucha umów”, aż do wytwórcy i pierwszego sprzedawcy rzeczy.

    Art. 12 wprowadza wyjątek od zasady względności zobowiązań. Sprzedawca detaliczny może dochodzić roszczeń z art. 12 w stosunku do któregokolwiek z poprzedników prawnych w przypadku zaspokojenia roszczeń konsumenta z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Poprzednicy ponoszą odpowiedzialność kontraktową wobec sprzedawcy. Odstępstwo od zasady względności umów dotyczy tylko roszczeń regresowych przedsiębiorców a nie konsumenta. Ostateczny nabywca (konsument) realizuje swoje roszczenia z tytułu niezgodności z umową względem swojego kontrahenta – sprzedawcy detalicznego (zgodnie z art. 4 ust. 1 sprzedawca odpowiada wobec kupującego (...)).

    W praktyce obrotu sprzedawca nie może odsyłać konsumenta do producenta, hurtownika, importera, ponieważ sam odpowiada za rozstrzygnięcie zgłoszonej reklamacji. Nic nie stoi natomiast na przeszkodzie przesłaniu rzeczy w celu oględzin, badań do producenta, wyspecjalizowanego laboratorium, aby sprawdzić, czy zachodzi niezgodność z umową. Ewentualna odpowiedzialność sprzedawcy-detalisty za działania pomocników kształtuje się na zasadach art. 474 k.c. Sprzedawca ponosi odpowiedzialność jak za własne działania.

    Jeżeli konsument zgłasza określoną wadę rzeczy producentowi, z którym nie łączy go stosunek kontraktowy a producent spełnia to żądanie, nawet nie będąc do tego zobowiązanym, to jest to skuteczna czynność, która w tym zakresie konsumuje żądanie kupującego.

    Przyjęta zasada może pośrednio sprzyjać przyśpieszeniu postępowania reklamacyjnego inicjowanego przez ostatecznego nabywcę rzeczy (konsumenta). Być może tłumaczy to, dlaczego przepis art. 12 umieszczono w ustawie o sprzedaży konsumenckiej (dyrektywa nakazuje uregulowanie roszczeń regresowych sprzedawcy detalicznego).

    W zakresie możliwości żądania odszkodowania przepis odsyła do zasad ogólnych odpowiedzialności odszkodowawczej (art. 471 k.c.) o niewykonaniu zobowiązań. Art. 12 nie wyłącza możliwości z roszczeń sprzedawcy, które przysługują mu względem kontrahenta (np. z tytułu rękojmi).

    W zakresie przedawnienia (któremu poświęcony jest ust. 2 art. 12) wprowadzono jednak wyjątek od zasad ogólnych, tj. art. 118 k.c. Roszczenie zwrotne sprzedawcy detalicznego przedawnia się w stosunkowo krótkim terminie 6 miesięcy. Tworzy to pośrednio ekonomiczną zachętę do szybszego zakończenia postępowania reklamacyjnego, aniżeli w sytuacji, w której każdy z podmiotów w łańcuchu sprzedaży występowałby z regresem do swojego kontrahenta. Trudno na razie powiedzieć, czy przyjęty okres przedawnienia jest optymalny. Należy podkreślić, że nie powinien on być zbyt krótki, tak aby sprzedawca detaliczny, który ma największy wpływ na zakończenie reklamacji konsumenckiej, był zainteresowany posiadaniem i możliwością realizacji roszczenia zwrotnego do wytwórcy lub importera, opartego na art. 12. Stanowi to pośrednio zachętę do szybszego odzyskania pieniędzy w ramach regresu, jeżeli za wadę towaru (niezgodność z umową) odpowiedzialność ponosi producent.

    Roszczenie sprzedawcy wobec poprzedników (dostawcy, importera, producenta) staje się wymagalne co do zasady z chwilą zaspokojenia kupującego (czyli konsumenta). Nie ma jednak przeszkód, aby zwrotne dochodzenie roszczenia względem poprzedników prawnych sprzedawcy detalicznego nastąpiło jeszcze w trakcie prowadzonego postępowania reklamacyjnego (co jest korzystne dla konsumenta). Wymagalność może bowiem nastąpić “nie później....” (czyli może nastąpić wcześniej), “...niż w dniu, w którym sprzedawca obowiązany był to uczynić” (czyli w dniu, w którym sprzedawca obowiązany był zaspokoić roszczenia kupującego).

     

    źródło: http://www.federacja-konsumentow.org.pl/story.php?story=139

     

     

    oraz

     

    http://www.mg.gov.pl/NR/rdonlyres/02CDFF11-4217-4078-A37A-240588C1EDBF/16575/Ust_o_szczegol_warunkach_sprzed_konsumenc_tekst_je.pdf

     

    http://www.mg.gov.pl/NR/rdonlyres/02CDFF11-4217-4078-A37A-240588C1EDBF/16575/Ust_o_szczegol_warunkach_sprzed_konsumenc_tekst_je.pdf

  8. Masz coś w zatokach 5,25?

     

    tam mam okablowanie i stację dysków dvd, ale jak trzeba będzie to ją wy... rzucę, coś będę musiał wykombinować, a faktycznie te na bokach obudowy wyciągające sporo zaburzają przepływ powietrza; wrzucam foty przed i po istalacji wszystkich wiatraków:

     

    przed modyfikacją:

    IDLE: http://imageshack.us/photo/my-images/715/idleprzedmodyfikacja.jpg/

    STRES: http://imageshack.us/photo/my-images/515/stresprzedmodyfikacja.jpg/

     

    po modyfikacji:

    IDLE: http://imageshack.us/photo/my-images/140/idlepomodyfikacji.jpg/

    STRES: http://imageshack.us/photo/my-images/59/strespomodyfikacji.jpg/

     

    (czemu nie mogę wkleic za pomocą Grafiki z poziomu forum??)

×
×
  • Dodaj nową pozycję...