miniRecenzja PLC albo nie PLC? Oto jest pytanie
Wpis opublikowany przez pikolo000 ·
26247450 wyświetleń
PLC czyli Power Line Communication jest rozwiązaniem technicznym, które pozwala nam na przesył informacji przez medium jakim jest tradycyjny przewód sieci elektrycznej. Komunikacja ta jest prowadzona poprzez przynajmniej dwa sparowane ze sobą adaptery umieszczone w gniazdkach elektrycznych. Tyle mówi teoria czas by rozwiązaniu przyjrzeć się z bliska.
Dla mnie jest to kolejny raz gdy spotykam się z tego typu urządzeniami. Pierwszy raz zetknąłem się z nimi dzięki właśnie Benchmarkowi gdy w ramach akcji wypożyczenia sprzętu otrzymałem do testowania dwa adaptery firmy TP-Link model TL-WPA281 I po sprawdzeniu możliwości urządzeń powiem szczerze, że byłem pod wrażeniem szybkiego działania, możliwości i co z punktu użytkownika nie mającego styczności z sieciami komputerowymi prostotą wdrożenia w własnym zakresie całego rozwiązania (podłącz, sparuj i ciesz się). Wiedza zdobyta podczas testu i zabawy z urządzeniami zaowocowała gdyż gdy kolejny raz zostałem zapytany o możliwość rozszerzenia sieci LAN w domu w ciemno mogłem powiedzieć użyj PLC. Dlaczego czasem warto wybrać PLC zamiast WiFI? Niech przemówi przykład z życia wzięty.
Swego czasu znajomy z jednej firm dostarczających telewizję zakupił „talerz” i dekoder. Szybko jednak okazało się, że jest potrzeba podłączenia dodatkowego telewizora tak by można było na nim oglądać programy nie kolidując z drugim odbiornikiem. Znajomy mój więc zakupił usługę multiroom pozwalającą na podłączenie dodatkowego telewizora. Telewizor podłączany był do kolejnego dekodera. Po zamontowaniu usługi pojawił się nieoczekiwany problem, gdyż by móc cieszyć się multiroomem dekodery muszą mieć ze sobą zestawione połączenie sieciowe czyli muszą być połączone z domową siecią LAN. Po doczytaniu instrukcji i konsultacji z działem technicznym wyszło na jaw, że dekoder główny w odstępie co godzinnym wysyła wiadomości uwierzytelniające pozwalające drugiemu dekoderowi na poprawne działanie. Tak więc uświadomiony kolega zaczął się zastanawiać w jaki sposób dekoder podłączyć do routera. Wybór dosyć szybko padł na WiFi. Zakupił więc AccessPointa z możliwością utworzenia mostu z już istniejącym routerem i rozgłaszaną przez niego siecią bezprzewodową. Jak to bywa zazwyczaj zaszczyt konfiguracji spotkał mnie. Po kilku nieudanych próbach i wypróbowaniu kilku ustawień udało się i dekodery uzyskały łączność między sobą. Konfiguracja ta przez pewien czas działała lecz po niedługim czasie zaczęły pojawiać się problemy z niestabilnością tak utworzonego połączenia. Niby wszystko poprawnie skonfigurowane a efekt mizerny. Wtedy narodził się pomysł aby może jednak skorzystać z PLC? Wybór okazał się strzałem w dziesiątkę. Po zakupie dwóch adapterów i podłączeniu ich wszystko zaczęło poprawnie działać i działa po dziś dzień.
Myślę, że przytoczony przykład dość wymownie przedstawia możliwości użycia rozwiązania problemu z poszerzeniem naszej sieci LAN o rozwiązanie oparte o PLC. Choć tak naprawdę należy mieć świadomość, że wybór odpowiedniego sposobu zwiększenia zasięgu sieci LAN będzie zależał od wielu czynników bo również może się okazać, że technologii PLC nie będziemy mogli użyć (bądź działanie będzie dalekie od naszych oczekiwań) ze względu np. na starą instalację elektryczną naszego mieszkania. Lecz należy cieszyć się z tego, że nie jesteśmy skazani na jedno rozwiązanie lecz, że mamy alternatywę.
Trochę wyżej wspomniałem, że już do czynienia z tym rozwiązaniem miałem, test i efekt moich spostrzeżeń jest dostępny pod adresem: Rzut oka na PLC - Internet z gniazdka elektrycznego Nijako, że po raz kolejny będę testował rozwiązania firmy TP-Link tak więc wyniki uzyskane w tym teście będę chciał skonfrontować z wynikami uzyskanymi w poprzednim. Myślę, że będzie to ciekawe zestawienie i pokarze nam jak technologii ta rozwija się i co nowego ma nam jeszcze do zaoferowania.
Dodatkowo również gorąco zachęcam się do zapoznania z wcześniejszym wpisem, gdyż zawarłem tam trochę szersze porównanie obu technologii (WiFi, PLC). Dla osób zastanawiających się nad wyborem jednej z nich myślę, że przedstawione sugestie i spostrzeżenia będą pomocne przy wyborze tej właściwej.
Lokacja – mieszkanie 50m2, odległość pomiędzy adapterami ok. 20m, instalacja elektryczna nowa po remoncie.
Do testu użyłem tej samej próbki plików, która była wykorzystana w teście na który powoływałem się wcześniej. Metodologia ta sama czyli pliki zostają przesłane pomiędzy dwoma adapterami, pierwszy jest podłączony kablem bezpośrednio z routerem (FastEthernet) natomiast z drugim zostaje ustanowiona łączność: wariant 1 - kabel (FastEthernet); wariant 2 – WiFi standard g; wariant 3 – WiFi standard n. Dodatkowo by urozmaicić test i ze względu na fakt posiadania trzeciego adaptera te same pliki zostaną przesłane jeszcze raz, przy czym trzeci adapter jest podłączony do telewizora na który jest strumieniowany film. Tak więc test pierwszy będzie wykonany bez dodatkowego obciążenia natomiast test drugi z dodatkowo wygenerowanym obciążeniem. W każdym teście pliki przesłano trzykrotnie, wynik jest średnią pomiarów. Schemat ustanowionej sieci przedstawia rysunek poniżej.
Sprzęt użyty do testów:
Komputer stacjonarny – karta sieciowa Intel® 82579V Gigabit Network Connection (połączenie komputer-router 1 Gbps) do routera również jest podłączony jeden z adapterów (połączenie router-adapter 100 Mbps). Odległość pomiędzy adapterami wynosi 20m (połączenie adapter-adapter 500 Mbps, różnica pomiędzy poprzednim testem gdyż wcześniejsze adaptery oferowały prędkość 200Mbps). System Windows 7
Laptop – wyposażony w przewodową kartę sieciową: Qualcomm Atheros AR8172/8176 oraz kartę bezprzewodową: Qualcomm Atheros AR9485WB-EG. System Windows 8.1
Router - Thomson U-TWG870U
Przyjrzyjmy się bliżej testowanemu zestawowi i zobaczmy co zawiera pudełko oraz przyjrzyjmy się parametrom urządzeń.
Model TL-WPA4220
kliknij by obejrzeć więcej
Model TL-PA4020P
Model ten ma te same parametry techniczne co model TL-WPA4220 lecz brak w nim modułu WiFi ale za to zawiera wbudowane gniazdko sieci elektrycznej.
kliknij by obejrzeć więcej
Teraz gdy wiemy z czym mamy do czynienia sprawdźmy na co pozwalają nam urządzenia i na jakie opcje konfiguracyjne mamy wpływ.
Tak więc przechodzimy do omówienia uzyskanych wyników. Poniżej pierwsze dwa wykresy obrazujące uzyskane czasy i prędkości podczas przesyłu 1 pliku o objętości 520 MB Wyniki zostały zestawione z wynikami z testu poprzedniego tak by łatwiej porównać możliwości nowych urządzeń.
Jak widać osiągnięte wyniki przemawiają na korzyść nowych adapterów, gdyż we wszystkich testach uzyskano poprawę czasu przesyłania plików (najprawdopodobniej efekt większej prędkości pomiędzy adapterami) i tak jak poprzednio najszybszym standardem okazał się FastEthernet.
Kolejnym testem, którego wyniki również zostały zestawione z poprzednimi rezultatami jest test przesyłu wielu małych objętościowo plików o łącznej wadze 520 MB. I tu również osiągnięto poprawę we wszystkich przeprowadzonych próbach. Nadal liderem jest próba w której wykorzystano tradycyjne łącze przewodowe.
Wyniki kolejnego testu w którym wykorzystano wszystkie trzy adaptery zostały przedstawione na kolejnych wykresach. W teście użyto tych samych próbek plików a dodatkowo by zasymulować obciążenie sieci utworzonej pomiędzy trzema adapterami włączono na telewizorze film, który był strumieniowany z komputera stacjonarnego.
Poniżej wyniki testu z użyciem jednego pliku. Jak można było przypuszczać fakt prowadzenia dwóch równoległych połączeń przez adapter PLC1 nie pozostanie bez konsekwencji na uzyskane wyniki. Jak widać czas potrzebny na przesłanie pliku uległ wydłużeniu.
Sytuacja wydłużenia czasu jest również zauważalna w przypadku komunikacji w której kopiowane są pliki małe.
Podsumowując cały test i same urządzenia naprawdę trudno się do czegoś przyczepić. Urządzenia pracowały u mnie cały tydzień i nie zaobserwowałem żadnych problemów z ich działaniem. Podłączone i skonfigurowane adaptery przez cały ten czas pracowały stabilnie. Jedną rzeczą, która pozostanie nierozstrzygnięta to odpowiedź na pytanie – Jak by się wyniki zmieniły gdyby producent urządzenia zdecydował się na standard Gigabit Ethernet zamiast Fast Ethernet? Porównują jeszcze te adaptery z poprzednimi, producentowi należy się pochwała za poprawę designu urządzeń ponieważ jest on znacznie ciekawszy, adaptery po prostu wyglądają ładniej. Dodatkowo plus za dodanie drugiego łącza ethernetowego oraz za poprawę parametrów przesyłu pomiędzy samymi adapterami. Koszt urządzenia w dniu testu oscylował w granicach 450 – 500 zł za kwotę tą otrzymujemy dopracowane i solidne rozwiązanie pozwalające nam na zbudowanie sieci LAN w domu w oparciu o istniejącą sieć elektryczną. Zestaw zawiera trzy adaptery tak więc klientem docelowym raczej będą osoby posiadające metrażowo duże mieszkanie bądź dom. Dla osób, które potrzebują np. rozszerzyć sieć o jeden pokój dostępne są zestawy z dwoma adapterami.
Czy można jeszcze poprawić urządzenia i dodać nowe funkcje? Oczywiście, że tak. Bardzo bym był ciekaw adapterów oferujących nam jako standard przewodowy wspomniany już Gigabit Ethernet natomiast w przypadku sieci bezprzewodowej możliwość skorzystania z standardu 802.11ac
-
21
17 komentarzy
Rekomendowane komentarze