poradnik Kupujemy telewizor! - v1.0 25.03.2013

[SoundsGreat 1647]

Witamy serdecznie w naszym poradniku. Przeczytacie tutaj wiele cennych wskazówek którymi należy kierować się przy zakupie nowego telewizora. Poruszymy temat technologii wykonania wyświetlacza, rozdzielczości, ulokowania odbiornika w pomieszczeniu oraz wyjaśnimy wiele zagadnień związanych z jego specyfikacją. Zapraszamy!

1. Słownik pojęć.

720p – standard rozdzielczości obrazu który oferuje co najmniej 720 linii poziomych (1280x720)
1080p – jak wyżej.
1080i – jest to w pewnien sposób zubożone 1080p, w standardzie tym linie poziome są wyświetlane na przemian (w jednym stanie parzyste, w drugim nieparzyste). Obraz ten ce****e charakterystyczne migotanie, co może prowadzić do bólu oczu.
HD – (z ang High Definition, wysoka rozdzielczość). Jest to standard obejmujący obraz mający co najmniej 720 linii w poziomie (np. 1280x720). Potocznie określa się tak wszystkie telewizory oferujące wysoką rozdzielczość.
HDMI – złącze cyfrowe oferujące przesyłanie obrazu i dźwięku wysokiej jakości.

2. Wielkość ekranu, rozdzielczość oraz jego format.

Wydawać by się mogło, że najważniejszą cechą telewizora jest jego przekątna. Wiele osób uważa, że jest nią rozdzielczość. Jednak jest to dopiero połowa sukcesu, bowiem nawet największy ekran oglądany z dużej odległości okaże się niewystarczający. Kluczowy jest stosunek wielkości do odległości oglądania z uwzględnieniem rozdzielczości. Za czasów telewizorów kineskopowych i rozdzielczości PAL optimum było oglądanie telewizora z odległości stanowiącej 3-5 krotność jego przekątnej (21”x3=1,6m. oraz 21”x5=2,7m.) Wraz z postępem technologii telewizory ewoluowały, zwiększyła się ich rozdzielczość, zaś zmniejszyła szkodliwość dla naszych oczu. Przykładowo dla popularnej wielkości 42 cali przy oglądaniu sygnału 1080p wypada usiąść zaledwie 1,5-1,7 metra od niego. W innym wypadku nie ma mowy o dostrzeżeniu szczegółów jakie oferuje dobroć rozdzielczości fullHD. Można to wyliczyć samemu na podstawie wielkości plamki naszego oka i kilku innych istotnych parametrów (zainteresowanych zapraszam do lektury w internecie). Poniżej przedstawiam diagram zalecanych odległości od ekranu.

http://www.hdtv.com.pl/upload/rte/rozdzielczosc_chart1.jpg

W tabelce zaś pozwoliłem sobie zamieścić wartości dla najbardziej powszechnych wielkości ekranu.

http://www.iv.pl/images/53852792974824928879.jpg

Bardzo istotną cechą jest też format ekranu. Pamiętajmy, że gdy postawimy obok siebie telewizory 30-calowe o formacie 4:3, 16:9 oraz 21:9 okaże się, że pierwszy jest całkiem spory, drugi znacznie mniejszy, zaś trzeci będzie liliputem. Dzieje się tak ponieważ każdy następny ekran jest coraz niższy, co bardzo łatwo można sobie wyobrazić, niestety trudniej jest o tym pamiętać .

3. Nasłonecznienie, kąty widzenia, umiejscowienie.

Dobry nowoczesny telewizor w odpowiednim rozmiarze to dopiero jedna ze składowych zadowalającego obrazu. Ważnym jest odpowiednie jego ustawienie, czy wręcz wybór odpowiedniego modelu pod kątem warunków naszego salonu/pokoju. Najczęściej borykamy się z dwoma przeszkodami: silnym nasłonecznieniem oraz ograniczonymi kątami widzenia. Pierwsze bywa szczególnie drażniące dla posiadaczy nieco ciemniejszych plazm z szybą odbijającą światło (ale także dla LCD z matrycą o wysokim połysku). W takim wypadku należy wyposażyć się w solidne zasłony, a najlepiej rolety, bądź rozglądać się za TV LCD z matowa matrycą. Druga z przeszkód dotyczy użytkowników telewizorów LCD, którzy zapragną oglądać film w kilka osób. Wówczas widzowie siedzący na skrajach "gromadki" tracą wiele z przyjemności oglądania. Mimo iż producent zarzeka się, że jego produkt ce****e się kątem widzenia 178 stopni jest to nie możliwe (najczęściej ta wartość sięga 60 stopni). W tym drugim przypadku lepiej sprawdzi się odbiornik plazmowy.

Kiedy przeprowadzamy remont w naszym salonie i przewidujemy zakup nowego telewizora warto pomyśleć za wczas o odpowiednich przepustach w ścianie na wszelkiego rodzaju przewody zasilające oraz łączące TV z innym sprzętem RTV. Wiszący telewizor bez "dyndających kabelków" pod spodem wygląda o wiele estetyczniej. Ponadto nie radził bym umieszczać cieplutkiej plazmy czy starczego LCDka w różnego rodzaju wnękach, zabudowach etc - te urządzenia musza oddychać. Kolejnym aspektem jest także zestaw głośników kina domowego. Gdy planujemy zaopatrzyć się w nagłośnienie pamiętajmy by telewizor znajdował się na środku jednej ze ścian pokoju.

4. Magia 1000 i 1Hz, czyli cała prawda o odświeżaniu obrazu.

Nie wielu ludzi jest świadomych tego, że granica percepcji ludzkiego oka jest ograniczona. Wynika z tego, że człowiek dostrzega migotanie światła na poziomie do 65Hz, a różnicę filmu wyświetlanego klatkami (ruch obrazu) do 75Hz. Są to wartości średnie w przeliczeniu na sekundę, a ich odchylenie w zależności od osoby może dochodzić do 30%. Firmy produkujące odbiorniki coraz częściej kuszą nieświadomych klientów coraz to wyższą częstotliwością odświeżania obrazu przekraczającą nawet 1000Hz! Polega to na uzupełnieniu (zwiększeniu) ilości generowanych klatek obrazu z 50Hz na 100Hz, 200Hz i więcej. Te dodatkowe klatki (obraz) są sztucznie wygenerowane przez urządzenie i wstawione w puste miejsca po to, aby płynność ruchu obrazu była lepsza, de facto nasze oko nie wychwyci tego powyżej jego maksymalnych możliwości.

Ile firm produkujących telewizory tyle samo nazw technologii odświeżania obrazu. Przykładem może być firma Samsung ze swoim Clear Motion Rate (CMR) lub LG z Motion Clarity Indeks (MCI). Jeżeli przed nazwami widnieje np: 100Hz CMR/MCI to mamy do czynienia z 50Hz matrycami z tak zwanym podbiciem do 100Hz. Tak samo sprawa się ma z większymi wartościami np: 200Hz CMR/MCI a rzeczywista wartość to 100Hz itd.
Także wybierając telewizor nie dajmy się zwariować ilości Hz i podchodźmy do tego z dużym dystansem.

5. 3D aktywne czy pasywne, które wybrać i jak to wszystko działa?

Jeszcze kilka lat temu mieliśmy wybór, czy chcemy kupić telewizor oferujący technologię 3D czy też nie. Teraz, praktycznie każdy nowy model jest wyposażony w tą "dobroć", a chcąc kupić TV bez tej technologii musimy sięgać po starsze modele lub te z niższych półek cenowych, gdyż bogatsze urządzenia nie ustrzegły się przed trójwymiarem.

3D aktywne (migawkowe)

Jest to technologia wspierana przez większą część producentów, a polega na tym, że okulary aktywne działają na zasadzie synchronizacji z telewizorem. Soczewki na zmianę zostają przyciemniane (migają) co powoduje, że sygnał dociera raz do jednego, a raz do drugiego oka, czyli oko odbierze obraz, który to właśnie jemu został przeznaczony.

Największą zaletą okularów aktywnych jest głębia efektu 3D, czyli przenikanie się nałożonych na siebie obrazów. Do zalet zaliczyć możemy też odtwarzanie obrazu w takiej rozdzielczości w jakiej został on nagrany.

Dużym minusem jest to, że obraz (w porównaniu do technologii pasywnej) jest nawet trzy krotnie ciemniejszy. Kolejnym minusem jest cena okularów, które są dużo droższe niż pasywne, a uzasadnione jest to tym, iż okulary aktywne są bardziej skomplikowane. Na minus możemy zaliczyć jeszcze ich wagę oraz to, że trzeba je ładować - niestety okulary aktywne, aby móc działać potrzebują zewnętrznego źródła energii - z tym też wiąże się problem tzw. gubienia obrazu. No i najważniejsza sprawa czyli migotanie, nie każdy dobrze sobie z nim radzi i efekt ten może wywołać zmęczenie wzroku, bóle głowy, bezsenność oraz ogólne rozdrażnienie.
Także decydując się na technologie aktywną powinniśmy poświęcić trochę czasu i przetestować ją, aby sprawdzić jak reaguje nasz organizm.

3D pasywne (polaryzacyjne)

 

Na tym polu prym wiedzie firma LG, która od początku promuje technologię 3D pasywnego, którą zresztą sama opracowała. Zasada działania polega na tym, że na ekranie wyświetlane są dwa obrazy. Ekran jak i okulary wyposażone są w identyczne filtry polaryzacyjne co powoduje, że do każdego z oczu dociera jeden przeznaczony dla niego obraz.

Na plus możemy zaliczyć cenę okularów oraz ich wagę, która poprawia komfort użytkowania, oraz to, że nie wymagają one ładowania. Można też je bezproblemowo użytkować z odbiornikami innych producentów, którzy wyposażyli swoje telewizory w technologię 3D pasywną. Mamy też możliwość zaopatrzenia się w nakładki na okulary korekcyjne co rozwiązuje problem dwóch par okularów. Obraz też jest jaśniejszy niż ten oglądany przez okulary aktywne. Okulary pasywne nie męczą tak wzroku jak ma to miejsce w przypadku aktywnych.

Podstawową wadą okularów polaryzacyjnych jest spadek jakości efektu 3D, słabsza głębia obrazu, niższa ostrość. Należy też wspomnieć o utracie rozdzielczości poziomej co powoduje, że obraz nie jest idealny a krawędzie/brzegi mogą wydawać się "poszarpane". Co do negatywnego wpływu na nasz organizm to w tym przypadku nie jest on aż tak duży jak w porównaniu do okularów migawkowych, jednak także wysępuje.

Którą technologię wybrać?

Na to pytanie każdy powinien sobie odpowiedzieć indywidualnie, ponieważ preferencje każdego z nas są różne i nie będziemy tu faworyzować jednej konkretnej technologii.
Jeżeli jesteś wyczulony na spadek jakości i żądasz najbardziej perfekcyjnego obrazu to właśnie dla Ciebie opracowano 3D aktywne. A jeżeli nie widzisz żadnej różnicy pomiędzy 3D aktywnym i pasywnym, a do tego odstraszają Cię ceny okularów to wybierz pasywne.

 

6. a) Telewizory LCD (Liquid Cristal Display - wyświetlacz ciekłokrystaliczny).

 

Zbudowane są one z czterech podstawowych elementów:
- komórki z niewielką ilością ciekłego kryształu.
- elektrod, oddziaływują one na światło przewodzone przez ciekły kryształ, są źródłem pola elektrycznego.
- dwóch cienkich folii gdzie jedna pełni funkcję polaryzatora a druga analizatora.
- źródła światła.

W telewizorach LCD źródłem światła jest lampa fluorescencyjna, która emituje białe niespolaryzowane światło. Między lampą a naszym wzrokiem znajduje się polaryzator odpowiedzialny za ilość przepuszczonego światła oraz jego kierunek. Polaryzator składa się z dwóch warstw, a między nimi znajduje się ciekły kryształ, który sterowany napięciem stałym zmienia polaryzację światła, które staje się przepuszczalne lub jest zatrzymywane. Zmieniając wartość napięcia można uzyskać wszystkie zakresy jasności świecenia. Dzięki filtrowi koloru znajdującemu się za polaryzatorem otrzymujemy światło o barwie czerwonej, zielonej i niebieskiej (RGB). Ekran telewizora składa się z pikseli. Ich liczba zależy od rozdzielczości odbiornika z których każdy to oddzielny polaryzator i filtr koloru. Telewizor odpowiednio zapalając i gasząc te "kolorowe punkciki" sprawia, że uzyskujemy wrażenie płynnie odtwarzanych obrazów na ekranie odbiornika.

 

Zalety LCD:
- dość niska cena względem LCD z podświetleniem ledowym
- równe podświetlenie całej matrycy

Wady LCD:
- spory pobór mocy względem LCD z podświetleniem ledowym
- mniej "smukła" obudowa
- kiepskie kąty widzenia

- słaba jakość czerni w porównaniu do plazm

- problem z wyświetlaniem bardzo dużego kontrastu

- pastelowy charakter kolorów

- niedokładne wyświetlanie obrazu w rozdzielczości niższej niż natywna

 

 

6. b) Telewizory LCD-LED (Lighting Emmiting Diode - dioda emitująca światło).
 

W przypadku wyświetlaczy LED budowa oraz zasada działania jest praktycznie identyczna jak w wyświetlaczu LCD. Jedyną różnicą jest źródło światła, którego rolę pełnią diody LED zamiast lamp fluorescencyjnych CCFL (świetlówek). Wyróżniamy dwa typy wyświetlaczy LED:

-Krawędziowe (LEDEdge). Diody LED rozmieszczone są tylko na krawędzi ekranu a specjalne folie rozprowadzają światło po całym ekranie. Zaletą takiego rozwiązania jest niewielkie zużycie energii oraz niewielka grubość ekranu ale cierpi na tym obraz gdyż matryca jest nierówno podświetlona (jaśniejsza na krawędziach).

-Pełne (FullLED). Diody LED rozmieszczone są na całej płaszczyźnie ekranu gdzie układy elektroniczne mogą dostosować intensywność świecenia w każdej partii ekranu do aktualnie wyświetlanej zawartości. Dzięki oddzielnej regulacji diod możemy cieszyć się wyśmienitym kontrastem.

Na naszym rynku nie ma zbyt wiele telewizorów z podświetleniem FullLED a to z jednego prostego powodu, podświetlenie krawędziowe jest dużo, dużo tańszym rozwiązaniem niż podświetlenie całościowe. Aby cieszyć się ekranem z podświetleniem całościowym musimy sięgać po najwyższe modele serii a i to nie daje nam gwarancji, gdyż producenci szerokim łukiem omijają podświetlenie całościowe i tylko kilka firm ma taki telewizor w swojej ofercie.

 

Zalety LCD-LED
- niski pobór energii
- smukła obudowa i ramka
- mała waga
- równomierne podświetlenie matrycy z technologia FullLED

Wady LCD-LED

 

- kiepskie kąty widzenia

- słaba jakość czerni w porównaniu do plazm

- nierówne podświetlenie matrycy z technologią LEDEdge
- słaba jakość czerni w porównaniu do plazm

- pastelowy charakter kolorów

- niedokładne wyświetlanie obrazu w rozdzielczości niższej niż natywna

6. c) Podsumowanie technologii LCD i LCD-LED.

Telewizory LCD są niestety droższe w produkcji niż telewizory LCD z podświetleniem LED dlatego powoli znikają z rynku co już można zaobserwować. Zastosowanie podświetlenia diodami led sprawiło, że wkroczyliśmy w erę mniejszego poboru energii, który został zredukowany względem telewizorów z tradycyjnym podświetleniem lampami o nawet 70%. Dzięki temu iż diody te zajmują znacznie mniej miejsca w obudowie telewizorów (potocznie nazywany LEDAMI) zyskały one smukłość o której telewizory z tradycyjnym podświetleniem mogły tylko pomarzyć. Jak wiemy energooszczędność idąca w parze ze smukłym wyglądem są dziś w cenie, zwłaszcza kiedy chodzi o urządzenia, które często zajmują strategiczne miejsce w pomieszczeniu rzucając się w oczy i działając nierzadko cały dzień. Największą wadą odbiorników LED jest niestety podświetlenie krawędziowe "Edge Led", które pokazuje swoje wady zwłaszcza na dużych telewizorach oglądanych w słabo oświetlonych pomieszczeniach. Diody led umieszczone na krawędziach podświetlają obraz do środka telewizora co w opisanych warunkach sprawia, że nierzadko widoczne są białawe prześwity na ekranie, nazywane "duszkami". Oba typy podświetlenia charakteryzują się dość słabymi kątami patrzenia względem plazm co osłabia kolory i poziom czerni (im większy kąt tym większe przekłamanie kolorów). Największym problemem telewizorów LCD jest odtwarzanie koloru czarnego. Spowodowane jest to tym, że kiedy polaryzator blokuje światło to ekran i tak świeci co jest szczególnie uciążliwe w ciemniejszych scenach. W LCD z podświetleniem LED, częściowo sobie z tym poradzono dzięki u życiu technologii lokalnego wygaszania, które poprawia jakość czerni.

7. Telewizory Plazmowe (plasma display panel).

 

Zbudowane są z:

- komór zawierających mieszaniny gazów (po 3 na każdy piksel);

- luminoforu wypełniającego ścianki komór (w trzech barwach składowych);

- elektrod zamocowanych na frontowych i tylnych sciankach komór;

- dwóch szklanych płyt, pomiędzy którymi umieszczone są komory.

 

W odróżnieniu od ekranów ciekłokrystalicznych w plazmach nie występuje podświetlenie, tutaj piksele same emitują światło, dlatego też łatwo jest uzyskać barwę czarną - wystarczy dany piksel wyłączyć. Sama zasada działania jest prostym ciągiem zdarzeń: napięcie przyłożone do elektrod doprowadza mieszaninę gazów zamkniętą w komorach do stanu plazmy. Gazy te zaczynają emitować światło ultrafioletowe, które padając na luminofor pobudza go do emisji światła widzialnego dla nas. Ponieważ luminoforem wyłożone są wszystkie ścianki komór, z wyjątkiem frontowej, widzimy identyczne światło pod każdym kątem, natomiast dzięki zastosowaniu po jednej komorze emitującej światło czerwone, zielone i niebieskie w każdym pikselu możemy uzyskać dowolną barwę.

 

Zalety plazm:

- głębokie czernie;

- naturalne kolory;

- wysoki kontrast;

- pełne kąty widzenia;

- poprawne odwzorowanie obrazu w niskiej rozdzielczości (kablówka);

- czas reakcji mniejszy o 3 rzędy wielkości niż w LCD (0,001ms);

- żywotność okreslona na 100 000 godzin (Panasonic).

 

Wady plazm:

- niższa jasność obrazu;

- większa masa oraz pobór prądu;

- możliwość wystąpienia tzw "bzyczenia" (obecnie niemal wyeliminowane, ewentualnie ledwo słyszalne przy pełnej ciszy);

- możliwość wystąpienia tzw. "powidoków" (obecnie wyeliminowane, spotykane w obecnie kilkuletnich plazmach, polega na powstaniu jaśniejszych plam w skutek długotrwałego wyświetlania obrazu statycznego).

 

v1.0 25.03.2013, jesteśmy otwarci na wszelkie sugestie i pomysły.

Autorzy: mek, LeBsteR, SoundsGreat